بعد از کلی وقت یه فیلم مستند خوب دیدم. البته کیارستمی خیلی خوش شانس بوده که تو همچین زمانی (سالهای پنجاه هفت و پنجاه و هشت ) این فیلم رو ساخته. ولی به طور کلی بی نظیره، شدیداً توصیه می کنم.

معلم داره رو تخته کلاس نقاشی گوش میانی و گوش داخلی رو می کشه، که یکی از دانش آموزها از ته کلاس رو میز می زنه. تا معلم بر می گرده صدایی شنیده نمی شه، و دوباره تا معلم رو به تخته می کنه صدای رو میز تکرار می شه. بعد از چند بار تکرار این ماجرا، معلم به دو ردیف آخر کلاس می گه یا بگین کیه که داره رو میز می زنه، یا همه تون باید تا آخر هفته بیرون کلاس بایستین.

دانش آموزهای دو ردیف آخر همه شون کلاس رو ترک می کنن. و حالا کارگردان داره با پدرهای دانش آموزان صحبت می کنه که به نظرتون بچه تون کار خوبی کرد که کلاس رو ترک کرد یا باید دوستش رو لو می داد.

روز یکشنبه می شه، و هر دو نیمکت آخر کلاس بیرون در وایسادن. روز دوشنبه، یکی از دانش آموزها وارد کلاس می شه، اسم نفر خاطی رو به معلم می گه و خودش می ره ته کلاس می شینه (جزئیات رو باید تو فیلم ببینین). از اینجا فیلم شروع می شه. کارگردان این فیلم رو به چهره های نسبتاً مهم اون زمان نشون می ده و یه سوال خیلی مشخص رو از همه شون می پرسه. نحوه جواب دادن ها، جواب هایی که داده می شه و ... سرشار از معنی و زیباییه. یه فیلم مستند فوق العاده...

نام برخی از اشخاصی که باهاشون صحبت می شه:
کمال خرازی، علی موسوی گرمارودی، مسعود کیمیایی، عزت الله انتظامی، عبدالکریم لاهیجی، صادق قطب زاده، ابراهیم یزدی، نورالدین کیانوری و صادق خلخالی.

جدا از محتوی و متن صحبت ها و نظریات و نحوه بیان کردن و حرف زدن سوژه ها، دیدن قیافه ی جوونی هاشون هم خالی از لطف نیست.

لینک فیلم

دانلود فیلم