از شباهتهای زندگی در ایران و آمریکا اینکه شستن ظرفهایی که یک هفته روی هم جمع شدهن در هر دو دقیقاً سی دقیقه طول میکشه.
پانوشت یک: چی خیال کردی! این قدر ظرف دارم که میتونم حتی یه ماه ظرف نشورم!
پانوشت دو: به قول حمید، الان دقیقاً یه ماهه که اینجام! گوشهی دنیا! پس میتونیم بنویسیم: یک ماه گذشت!
پانوشت سه: این سومی خودش قد یه پست میارزه! اینجا حرومش نمیکنم!
پانوشت چهار: به شدت به یک خانم خوشسیما برای همراهی (به عنوان میهمان) برای جشن هفتهی آینده که در هتل هیلتون به میزبانی رئیس دانشکده برگزار میشود نیازمندیم! (وگرنه یه سهمیه حروم میشه!)
piramoon pa neveshte 4: mibinam ke hanooz ye mAh az zendegii dar donyaye materialisti nagzashte, khoob arzeshhat ro bashoon tatbiigh dadiiii :D
baba to too adaptive shodan ham tizhooshii pesar ;)
بالاخره تونستم همشو بخونم، از این پس یه خواننده دیگه هم داری :D
نمیتونی این یکی رو هم با هرمز بری؟ فقط... :D به خودت بعدا میگم!
pas baraaye lo nadaadan e khodetam ke shode,ghaane` baash!!!
man o partneram ke in harfaa ro nadarim, un khoshgel baashe, eine in mimune ke manam khoshgelam.
sanian, mellat baa khodeshun fek mikonan ke in yaru hatman ye chizi daare ke partnere be in khoshgeli giresh umade :P :D
pas negarane unesh nabash ;)
va ammaa age tashrif biarin ke ghadametun ruye cheshm, vali fek nemikonam ke az pule blit o inaa khabari baashe. :P
dastet dard nakone dige...
baabaa in arzesha ke iran o amrica nemishnase, inaa bein-ol-azhanie!
to dige chera in harfo mizani :P ;)
jaaye khaalie shomaa ke badjuri injaa hess mishe ;) be har var negah mikonam mibinam: eee! Mina ke injaa nist! :P